جوراب دیابتی
جوراب دیابتی : بی گزند مرکز فروش جوراب دیابتی در ایران است جهت خرید و مشاهده قیمت جوراب دیابتی لیست زیر را مشاهده کنید
جوراب دیابتی
جوراب دیابتی : بی گزند مرکز فروش محصولات دیابتی در ایران استجوراب دیابتی چیست ؟
به طور کلی وظایف اصلی جوراب دیابتی ، در 3 مورد زیر خلاصه می شود :- رطوبت در ناحیه پا را به حداقل می رساند .
- از بروز انواع زخم و تاول در ناحیه پا و بین انگشتان ، جلوگیری می کند .
- فشار زیادی که به ناحیه ساق پا وارد می شود را ، به میزان قابل توجهی کاهش می دهد .
مزایای استفاده از جوراب دیابتی :
جوراب دیابتی ویژگی های زیادی دارند که ، همگی آن ها در نهایت باعث می شوند تا از بروز زخم در ناحیه پا جلوگیری شده و فرد احساس درد ، ناراحتی و یا سوزش نکند . به برخی از این ویژگی ها در زیر پرداخته شده است :- در افراد مبتلا به دیابت ، هر گونه زخمی که در ناحیه پا رخ دهد ، به سرعت دردناک شده و عفونت می کند . از جمله ویژگی های منحصر به فرد جوراب های دیابتی ، می توان به فلزاتی نظیر مس و یا نقره اشاره کرد ، که در ساختار آن به کار رفته اند . این دو فلز به دلیل خاصیت قوی آنتی باکتریالی که دارند ، در ساخت جوراب های دیابتی به کار می روند . علاوه بر این فلز مس ، از رشد و هم چنین تکثیر انواع قارچ ، به ویژه در بین انگشتان پا جلوگیری می کند . این فلز هم چنین باعث می شود تا بوی نامطبوع پا نیز به شدت کم شده و یا به طور کلی از بین برود .
- همان طور که پیش تر نیز ذکر شد ، این افراد نسبت به سایرین ، پاهای حساس تری داشته و در نتیجه پوست نازک تری نیز دارند . این امر باعث می شود تا کوچک ترین فشار و یا هر گونه تغییرات دمایی ، زخم هایی را در پای این افراد ایجاد کند . از همین رو در جوراب های دیابتی ، از سنسوری تحت عنوان " سنسور کنترل دمای پا " استفاده شده است . این سنسور در صورت بالا رفتن دمای پا ، به فرد هشدار داده و وی را از این موضوع مطلع می کند . این هشدار معمولا از طریق اپلیکیشن به فرد می رسد . البته بر خلاف تصور اکثریت ، این سنسور در ناحیه پشت قوزک پا تعبیه شده و در نتیجه فرد احساس ناراحتی نخواهد کرد . هنگام شست و شو نیز می توان به سادگی باتری های ( این باتری ها معمولا به شکل سکه می باشند ) موجود در جوراب را خارج کرد . به طور کلی میانگین عمر مفید این جوراب ها ، در حدود 6 ماه می باشد .
ساختار جوراب های دیابتی :
در ساخت جوراب های دیابتی عمدتا از الیاف نرم ( مانند پشم و نخ بامبو ) و پنبه ای استفاده می شود . این الیاف باعث می شوند تا کم ترین میزان فشار به پا وارد شود . حتی در صورتی که فرد کفش نا مناسبی را پوشیده باشد ، این جوراب باعث می شود تا فشار ناشی از کفش کاهش چشمگیری داشته باشد . پنبه علاوه بر این که از فشار وارده بر پا جلوگیری می کند ، خاصیت مهم دیگری نیز دارد . از آن جایی که افراد دیابتی پاهای حساس تری نسبت به سایر افراد دارند ، وجود پنبه در این جوراب ها باعث می شود تا این افراد در فصول سرد سال ، احساس گرما و بالعکس در فصول گرم سال ، احساس سرما و خنکی کنند . علاوه بر الیاف نرم و پنبه ای ، از الیاف آکریلیک نیز در ساخت جوراب های دیابتی استفاده می شود . اصلی ترین ویژگی و مزیت الیاف آکریلیک در قدرت جذب رطوبت آن ها می باشد . این الیاف عمدتا رطوبت تشکیل شده در جوراب و بین انگشتان پا را جذب کرده و اجازه نمی دهند تا قارچ ، باکتری و سایر آلودگی های خطرناک ، شکل بگیرند . الیاف آکریلیک نیز به دلیل ساختار نرم و راحتی که دارند ، مشکل و یا دردی را در ناحیه پا ایجاد نمی کنند . به طور کلی هر چقدر که در ناحیه پا ، رطوبت کم تری وجود داشته باشد ، امکان بروز تاول و انواع زخم و عفونت نیز کم تر خواهد شد .دیگر ویژگی های استفاده از جوراب دیابتی :
اکثر جوراب های معمولی در قسمت پنجه پا تنگ بوده و به همین خاطر ، فشار نسبتا زیادی را به انگشتان پا وارد می کنند . در حالی که ساختار جوراب های دیابتی به گونه ای است که در تمام نواحی ، به ویژه انگشتان پا ، هیچ فشاری را وارد نمی کنند و فرد احساس درد نخواهد کرد . این عامل باعث می شود تا زخمی در این ناحیه شکل نگرفته و رطوبت پا ثابت مانده و افزایش پیدا نکند . کاهش انسولین در بدن و یا مقاومت بدن نسبت به انسولین ترشح شده ، باعث می شود تا در عملکرد انسولین اختلال ایجاد شود . این اختلال باعث می شود تا شدت گردش خون نیز ، به مقدار قابل توجهی کاهش پیدا کند . کاهش شدت گردش خون در نهایت ، باعث احساس سرما در بدن و به ویژه در ناحیه پا ها می شود . از همین رو بایستی همواره سعی داشت تا پا ها گرم شده و در نهایت شدت گردش خون ، افزایش پیدا کند . الیافی که در ساخت جوراب دیابتی به کار رفته اند ، باعث می شوند تا در صورت کاهش دما ، تعدیل سازی انجام شده و طولی نمی کشد که فرد در ناحیه پا ، احساس گرمای مطبوعی خواهد کرد . جوراب های دیابتی بر خلاف سایر جوراب های معمولی ، هیچ گونه درزی ندارند . این محصول بدون درز ، در ناحیه انگشتان پا هیچ دوختی ندارند و به صورت یکپارچه هستند . عدم وجود درز در این ناحیه ، باعث می شود تا خطر هر گونه تاول و یا ساییدگی را که می تواند منجر به بروز زخمی بزرگ شود ، به میزان قابل توجهی کاهش می دهد . جوراب های بدون درز به ویژه در افرادی که مبتلا به نورو پاتی و یا هایپر گلاسمی شدید ( بالا بودن قند خون ) هستند ، بسیار کاربردی و مفید می باشند . جوراب های دیابتی عمدتا به رنگ سفید می باشند . سفید بودن قسمت کفی این جوراب ها ، باعث می شود تا در صورت بروز کوچک ترین عفونت و یا زخمی نیز ، فرد به دلیل تغییر رنگ ، متوجه شوده و سریعا در پی درمان آن باشد . کفی های سفت و غیر منعطف می توانند آسیب های جدی و گاها جبران ناپذیری را به پای این افراد وارد کنند . از همین رو جنس کفی جوراب های دیابتی ، معمولا سیلیکون و یا پد های طبی ژلی می باشد . یک کفی طبی و نرم می تواند تا میزان بسیار زیادی ، از آسیب دیدن پا ها جلوگیری کرده و احساس راحتی را به فرد القا کند . جوراب دیابتی باید به گونه ای باشد ، که فرد در حین ایستادن و یا راه رفتن ، احساس درد ، سوزش و یا ناراحتی نکند . از دیگر مزیت های این جوراب ها ، تنوع در طول آن ها می باشد . جوراب های دیابتی در اندازه های مختلفی از جمله جوراب های ساق کوتاه ( تا قوزک ) ، جوراب های ساق بلند ( تا زانو ) ، . . . موجود می باشند . برای آن دسته از افراد دیابتی که مشکلات مربوط به گردش جریان خون را تجربه می کنند ، جوراب های ساق بلندی که تا ناحیه زانو را پوشش می دهند ، گزینه مناسب تری به حساب می آیند .نکات مهم در نگهداری از جوراب های دیابتی :
به افرادی که از جوراب های دیابتی استفاده می کنند ، توصیه می شود که به طور مداوم جوراب ها را بشویند . در رابطه با شست و شوی این جوراب ها ، چندین نکته مهم وجود دارد که در زیر به آن ها اشاره شده است :- بهتر است شست و شوی جوراب به صورت روزانه انجام شود ؛ به خصوص برای آن دسته از افرادی که در ناحیه پا ، دارای تاول های چرکی و یا هر گونه زخم و آسیب هستند . عده ای به اشتباه بر این باور هستند که ، شستن روزانه این جوراب ها ، طول عمر آن ها را کاهش می دهد . در حقیقت تعداد دفعات شسته شدن جورا ب های دیابتی ، هیچ ارتباطی با طول عمر آن ها ندارد .
- توصیه می شود این جوراب ها با آب ولرم و بدون استفاده از مواد شوینده ، شسته شوند . در اکثر مواقع مواد شوینده به طور کامل از بافت های الیافی جوراب شسته نشده و بر روی سطح آن باقی می مانند . این مورد به ویژه برای افراد دیابتی که زخم های باز دارند ، اصلا مناسب نیست .
- این جوراب ها نباید با آب داغ و یا سرد شسته شوند . برخی از افراد به اشتباه این طور تصور می کنند که شستن جوراب با آب داغ ، باعث از بین رفتن کامل باکتری ها و آلودگی های آن می شود . در صورتی که این کار باعث می شود تا الیاف به کار رفته در جوراب شل شده و در نتیجه عمر مفید آن ، به شدت کاهش پیدا کند .
- در صورتی که پس از شست و شو ، جوراب با شدت زیادی آبکشی و فشار داده شود ، پرز های بسیاری از آن خارج خواهد شد . این پرز ها می تواند باعث بروز حساسیت هایی در پا شود . توصیه می شود پس از خشک شدن کامل جوراب ، توسط یک پرز گیر ، تمامی پرز های آن گرفته شود .
- بهتر است افراد اجازه دهند تا جوراب به صورت طبیعی و در دمای مناسب خشک شود . خشک کردن جوراب ها توسط وسایل گرمایشی نظیر اتو ، باعث آسیب زدن به الیاف جوراب و کوتاه شدن عمر مفید آن ها می شود .
- جوراب های دیابتی بایستی با دست و جدا از سایر لباس ها شسته شوند . شستن این جوراب ها با لباس های دیگر ، ممکن است باعث چسبیدن پرز لباس ها ، به جوراب شود .