نحوه بستن اتل انگشت پا

نحوه بستن اتل انگشت پا : بی گزند بمانید !

نحوه بستن اتل انگشت پا

نحوه بستن اتل انگشت پا :
انگشتان پا ممکن است به دلایل متعددی آسیب های گاها جدی و یا سطحی ببینند . این آسیب ممکن است بر اثر برخورد انگشت پا به جسمی سخت ، زمین خوردن ، حرکات ورزشی سنگین و اکثرا نا درست ، کفش نامناسب ، . . . اتفاق بیفتد .

مهم ترین نکته در هنگام آسیب دیدن شناسایی عمق آسیب می باشد . در صورتی که درد ناحیه انگشت پا جزئی و قابل تحمل باشد ، می توان گفت که آسیب جدی و خطرناک نیست ؛ اما اگر درد ، تورم ، قرمزی ، سوزش ، . . . به اندازه ای باشد که نتوان آن را تحمل کرد و یا فعالیت های روزمره نظیر راه رفتن را نیز مختل کند ، باید هر چه سریع تر به آن رسیدگی شود . مناسب ترین کار پس از آسیب دیدن انگشتان پا ، ثابت نگه داشتن آن ها است . اتل بستن باعث می شود تا انگشت تکان نخورد و از ضربه های بعدی به آن ، جلوگیری شود .

در صورتی که انگشت آسیب دیده تورم جزئی دارد ، درد آن فرای تحمل نیست ، استخوانش تغییر شکل نداده و فعالیت های روزمره مانند راه رفتن را دچار اختلال نکرده ، می توانید در منزل آن را آتل بندی کنید تا زمانی که درد از بین رفته و بهبود پیدا کند .

به طور معمول آسیب های ناحیه انگشتان پا بسته به میزان صدمه ای که به آن ها وارد شده است ، بین ۳ تا ۶ هفته زمان نیاز دارد تا بهبود کامل پیدا کند . به همین دلیل در صورتی که در منزل از آتل استفاده می کنید ، اجازه دهید تا زمان بهبودی کامل و از بین رفتن کامل تورم و درد ، آتل بر روی انگشتان باقی بماند تا از آسیب مجدد آن و هم چنین طولانی شدن روند بهبود ، جلوگیری شود .

به منظور استفاده از آتل های خانگی در اولین مرحله باید انگشت آسیب دیده و نواحی اطراف آن را به طور کامل با آب و صابون به آرامی بشویید . این کار از بروز عفونت های احتمالی جلوگیری می کند . در مرحله بعد پنبه را به مقداری بتادین آغشته کرده و روی انگشت خود کشیده و اجازه دهید تا بتادین کاملا خشک شود . با انجام این دو کار ، احتمال عفونت کردن انگشت پا هنگامی که توسط آتل بسته شده ، به حداقل می رسد .

۲ جسم نسبتا سفت و صاف پیدا کنید . برای این کار می توانید از ۲ عدد چوب بستنی و یا چوب های در دسترس دیگر استفاده کنید . توجه داشته باشید که چوب ها باید به اندازه کافی سفت و مسطح باشند تا بتوانند انگشت شما را برای مدتی ، ثابت و بی حرکت نگه دارند . طول انگشت آسیب دیده را اندازه بگیرید تا اندازه چوب های آتل نیز مشخص شود .

در صورتی که بند اول انگشت آسیب دیده ، نیازی به آتل کردن کل طول انگشت نمی باشد و آتل بندی کردن بند اول انگشت کافی است ؛ اما در صورتی که نواحی پایینی انگشت آسیب دیده باشد ، باید انگشت به طور کامل آتل بندی شود تا از هر حرکت اضافه ای جلوگیری کند . چوب های آتل را به نحوی قرار دهید که یکی روی سطح انگشت آسیب دیده و دیگری زیر آن قرار بگیرد . در این مرحله دقت کنید که طول چوب ها به طور کامل ، انگشت آسیب دیده را احاطه کند . سپس با کمک چسب پزشکی ، چوب ها را ثابت نگه دارید . دقت کنید که چسب دور چوب ها نباید خیلی سفت و یا خیلی شل باشد . انگشت آسیب دیده شما باید بتواند حرکتی جزئی داشته باشد و نباید کاملا بی حرکت باشد .
در صورتی که چسب به اندازه کافی محکم نباشد ، باعث حرکت مکرر انگشت شده و آتل بندی کاملا بی فایده خواهد بود . بالعکس در صورتی که چسب خیلی محکم به دور چوب ها بسته شده باشد ، گردش خون را دچار اختلال کرده ، پس از مدتی بی حسی در ناحیه انگشت ایجاد کرده ، باعث بروز کبودی شده و در نهایت روند بهبود را طولانی می کند .

یک روش برای اطمینان حاصل کردن از مناسب بودن فشار چسب وجود دارد . ناخن انگشت آسیب دیده را به مدت ۳ ثانیه فشار دهید تا زمانی که رنگ آن سفید شود . سپس آن را رها کنید . اگر بیشتر از ۳ ثانیه طول کشید تا رنگ ناخن به رنگ طبیعی خود برگردد ، یعنی آتل را محکم بسته اید و باید شل شود . در غیر این صورت فشار آتل برای انگشت مناسب است . توصیه می شود در صورتی که می خواهید آتل بندی بهترین نتیجه ممکن را به شما بدهد و حتی روند بهبود کوتاه تر شود ، انگشت کناری انگشت آسیب دیده را نیز همراه آن آتل بندی کنید .